Vernacolando III
U Mari
---
Anima rand’in perpetuu movimentu
Mundu ‘ndo mundu chin’i vit’è putenti
Portun’apertu intr’o fund’i ‘llabbissu
Quando s’incazz’e fhjuffhjunu fort’i
venti
Pe cu ‘nci cari non c’è sarvamentu
I dett’i l’antichi rinn’u ver’o spissu
“Iapri l’occhi c’a mari non c’è taverna”
In ch’è lisciu in chi cangia all’intrhasattu,
se scur’e manca ‘ncielu pur’a lanterna
sulu pregari si pot’u Crucifissu
Ma quand’è calm’è ‘ntavulu tuttu chjattu
Bon’e tranquillu cu tutt’è u meggh’amicu
Non cerca nenti, sul’u giustu riguardu
E a tutti runa, pecchì non è mindicu,
Pisc’a mangiari senza nuju cuntrattu
Sulu, ‘nda rina, mi piaci mi mu vardu,
Comu na naca mi calm’u so rumuru,
Mi ‘mbrazz’e catugghja, mi faci cuntentu
C’u fhjauru ru sali ‘nda ‘ll’aria mi
curu,
È sempri viatu, quand’u rassu, e mai
tardu.
Francesco Tripodi 15/07/2015
Commenti
Posta un commento