Vernacolando III
U Mari --- Anima rand’in perpetuu movimentu Mundu ‘ndo mundu chin’i vit’è putenti Portun’apertu intr’o fund’i ‘llabbissu Quando s’incazz’e fhjuffhjunu fort’i venti Pe cu ‘nci cari non c’è sarvamentu I dett’i l’antichi rinn’u ver’o spissu “Iapri l’occhi c’a mari non c’è taverna” In ch’è lisciu in chi cangia all’intrhasattu, se scur’e manca ‘ncielu pur’a lanterna sulu pregari si pot’u Crucifissu Ma quand’è calm’è ‘ntavulu tuttu chjattu Bon’e tranquillu cu tutt’è u meggh’amicu Non cerca nenti, sul’u giustu riguardu E a tutti runa, pecchì non è mindicu, Pisc’a mangiari senza nuju cuntrattu Sulu, ‘nda rina, mi piaci mi mu vardu, Comu na naca mi calm’u so rumuru, Mi ‘mbrazz’e catugghja, mi faci cuntentu C’u fhjauru ru sali ‘nda ‘ll’aria mi curu, È sempri viatu, quand’u rassu, e mai tardu. Francesco Tripodi 15/07/2015